“Seni çok özledim,”  diye fısıldadı kulağıma. Ses tonu öyle bir özlem barındırıyordu ki… Hiçbir şey söylemeden ona sarılıyor, gözyaşlarıma engel olamıyordum.

“Rüya olmasından korkuyorum, Max. Birazdan uyanacak olmaktan, yok olmandan korkuyorum.” Sanki mümkünmüş gibi daha sıkı sarılırken, başını yüzüme doğru eğip gözlerime baktı.

“Senin kadar gerçeğim, güzelim. Artık yanındayım, seninleyim.”