İçtimai hayattaki karmaşa ve siyasal sorunlara rağmen bilim ve düşünce hayatında en verimli asırlardan birisidir 13. asır! İbnü’l-Arabi ve Sadreddin Konevî’yle gelişen tasavvuf anlayışı, yeni dönem bilim ve düşünce hayatının izlerini taşır. Bununla birlikte her iki düşünür söz konusu dönemi tasavvuf ve bütün İslam mirası için ‘altın dönem’ kabul eder. Bunların ardından ise -herhangi bir olgunluk evresinin ardından bekleneceği üzere- şarihler dönemi gelmiş, kendilerinden önce yazılmış eserler ve ortaya çıkan düşünceler tartışılmış ve şerh edilmiştir. Bu itibarla 13. asır sonraki asırlar için bir kaynak asrı olarak tarihteki yerini almıştır.