Dönemin aydınlarının "fikrî reisi" olan Namık Kemal Sultan II. Abdülhamid’in ifâdesiyle, "zamansız hürriyet" fikirlerinden dolayı, önce Midilli ve sonra Rodos mutasarrıflığına tayin edildi. Osmanlı Tarihi’ni, bu görevde iken yazmaya başladı. Bu kitabın giriş bölümü olarak kaleme aldığı ve padişaha sunduğu Roma Tarihi Abdülhamid tarafından sakıncalı görülüp yasaklanınca çok üzüldü. Kısa fakat çileli ve ızdıraplı hayatı 2 Ocak 1888’de sona erdi. Osmanlı Târihi, ancak 1908’de 4 cilt hâlinde yayınlandı. Namık Kemal, mevcut yönetime epey sert muhalefet etse de çok samîmî bir Osmanlı idi. Türk târihine ciddî alâka duyan ilk Tanzimat edibidir. Günümüz târihçilik anlayışına çok yakın, "ekol" kabul edilebilecek bir tarz ortaya koymuştur. Osmanlı Târihi’ni kaleme alırken kaynak olarak müracaat ettiği Türk ve Batı târihçilerinin çalışmaları ve kronikleri arasında "mukayese yapma" metodunu kullanarak gerçeği bulmaya çalışan ilk Türk tarihçisi Namık Kemal’dir dense yanlış olmaz.