Pastel boya daha güçlü gelir bana, kuru boya daha sınırlı...
Ne söylediğini, ne istediğini bilen boyalar, kendilerinden emin.
Suluboya öyle değil ama başı sonu belirsiz.
Dağınık…
Duygular gibi.
Göz yaşı ile ıslanan; kibir ile koyulaşıp, hüzünle açılan renkler.
Kırılgan olduğu kadar, kontrol edilemeyen.
İstediğini yapmanın zor olduğu, inatçı, laf dinlemeyen gölgeler…
Sen şimdi birbirinden farklı suluboya hikayeleri okuyacaksın!
Öfkelenerek kararacak, gülümseyerek açılacaksın.
Kurumuş bir boya lekesi gibi buruşacak ruhunun kağıdı…
İstediğin kadar gerçek, istemediğin kadar hayal içinde olacaksın!