Çoğu hikâye umutların son bulmasıyla biter. Ama onların hikâyesi umutların son bulduğu anda başladı. Çünkü Ateş ve Su için başka bir başlangıç türü olamazdı. Onlar, hikâyelerinin ilk dakikasında bile imkânsızı yaşadılar. Hatta öyle bir yaşadılar ki bundan deli gibi ıstırap duydular. Ve şimdi hikâyelerinin sonu geldi. 

Umutsuz başlayan bir hikâye, umutla son bulabilir miydi?